بیشن فریزای (Bichon Frise)
- تاریخچه
پیدایش نژاد بیشن فریزای به قرن ۱۴ میلادی باز میگردد. اجداد بیشن فریزای را نژادهای پودل و باریت واتر اسپانیل تشکیل میدهند ابتدا توسط ملوانان اسپانیایی نگهداری می شد اما در قرن ۱۶ مورد توجه اشراف زادههای فرانسوی قرار گرفت. از این نژاد برای بازی در سیرک و همچنین به عنوان سگ نمایشی استفاده میشود .
خصوصیات ظاهری این نژاد سگی ،کوچک بسیار زیبا دارای موهای پرپشت مضاعف و فر خورده که در زیر دارای موهای نرم به طول ۷ سانتی متر میباشد معمولاً به رنگهای سفید، کرمی و طوسی دیده میشود میتوان موهای پشت بدن حیوان را برای زیبایی کوتاه کرد مانند پودل دارای چشمهای گرد و سیاه و گوشهای افتاده و پر مو است همچنین دارای گردن بلند و دم فر خورده و پر پشت میباشد.
انواع | سگ نر | سگ ماده |
وزن (کیلو گرم ) | ۳ تا ۵ | ۳ تا ۵ |
| ارتفاع (سانتی متر ) | ۲۰ تا ۳۰ | ۲۳ تا ۲۸ |
خصوصیات رفتاری
بیشن فریزای سگ سفید و کوچکی است که از همراهی انسانها لذت میبرد. روحیه ای استقلال طلب، آرام، باهوش شجاع و شاداب دارد زیاد پارس نمیکند سگ آرامی است که زندگی با او آسان میباشد. آموزشها را خیلی زود فرا می گیرد. سگ اجتماع دوستی است و علاقه دارد تا همه جا به همراه صاحب خود برود به سرعت با سایر سگها و حیوانات خانگی خو می گیرد و رابطه خوبی با کودکان دارد دیده بان خوبی است و ورود غریبه ها را با پارس کردن اطلاع می دهد .
فعالیت بدنی
این سگ ،کوچک پرتحرک است بازی کردن روزانه تمام نیازهای بدنی او را تأمین می کند. بیشن فریزای به پیاده روی روزانه نیز علاقه زیادی دارد.
شرایط نگهداری
به شرط اجازه فعالیت بدنی کافی در طول روز برای نگهداری در آپارتمان مناسب میباشد. در داخل خانه پُر تحرک است و نیازی به حیاط ندارد.
آراستگی
موها باید هر چهار هفته یک بار توسط آرایشگر ماهری کوتاه شود گوشه چشمها و گوشها پاک شود. به شانه زدن و برس کشیدن روزانه نیاز دارد استحمام یک بار در ماه توصیه میشود. ریزش مو در این نژاد بسیار کم و ناچیز میباشد و برای افراد دارای آلرژی نسبت به موی حیوانات مناسب است.
مشکلات سلامتی
برخی از آنها دارای ریزش آب از چشمها هستند آب مروارید و بیماریهای گوش و پوست نیز قابل ذکر است این نژاد نسبت به گزش کنه و شیشها حساسیت دارد.
