اگر حادثه و جراحت شدیدی رخ ندهد و یا اتفاق غیر مترقبه ای نیفتد، بیشتر گربه ها معمولاً به سن پیری میرسند به طور کلی گربههایی که بالای ۱۰ سال از عمرشان گذشته باشد به عنوان گربه های مسن شناخته می شوند اگرچه از دید یک فرد غیر متخصص، تشخیص تفاوت یک گربه ی ۵ ساله از گربهی ۱۰ ساله آسان نخواهد بود عوامل ژنتیکی، شرایط محیطی و همچنین نحوهی نگهداری شما تأثیر بسیار زیادی در شرایط گربه در سنین بالا دارد. گربه هایی که به سنین بالا میرسند معمولاً احتیاج کمتری به غذا دارند و همچنین تمایلی به بازی از خود نشان نمی دهند البته این بدین معنا نیست که به رسیدگیهای منظم احتیاج ندارند هر گربه ای که مسن محسوب می شود حتماً باید سالی ۲ بار توسط دامپزشک متخصص معاینه شود و در صورت لزوم آزمایش کامل خون بدهد. در ادامه بر برخی از مشکلاتی که معمولاً گربه های مسن به آن دچار میشوند میپردازیم.
مشکلات و بیماریهای رایج گربه های مسن
- کاهش تدریجی قدرت شنوایی
- کاهش شفافیت چشم ( این موضوع فقط در بررسی از نزدیک مشخص است. )
- ضعیف شدن عملکرد کبد و کلیه
- سختی در دفع مدفوع
- ضعیف شدن عضلات و کاهش تدریجی وزن
- سفید شدن موها
- ایجاد اختلال در ادرار کردن
- افزایش مدت زمان استراحت و خواب
- کاهش تحرک و قدرت پرش و جهندگی
